De paralympische spelen zijn er speciaal voor sporters met een beperking. Ze worden altijd gehouden na de gewone Olympische Spelen. De sporters hebben een lichamelijke, visuele of verstandelijke beperking. Toch laten ze zien dat ze net zo goed kunnen presteren als andere topsporters. De sporten zijn aangepast zodat iedereen eerlijk mee kan doen. Dit maakt de paralympische spelen bijzonder om naar te kijken.
Hoe de paralympische spelen zijn ontstaan
De eerste wedstrijd voor mensen met een beperking vond plaats vlak na de Tweede Wereldoorlog. Een arts organiseerde toen een sportdag voor soldaten die gewond waren geraakt. Later groeide dit uit tot een groot sportevenement. Sinds 1960 worden de paralympische spelen officieel gehouden. Elke vier jaar komen sporters uit tientallen landen bij elkaar om mee te doen.
Het verschil met de gewone spelen
De paralympische spelen lijken op de Olympische Spelen. Er is een openingsceremonie en sporters kunnen medailles winnen. Toch zijn er verschillen. De sporten zijn aangepast. Soms worden hulpmiddelen gebruikt zoals een rolstoel of een prothese. Bij sommige sporten zijn er begeleiders nodig, bijvoorbeeld bij hardlopen voor blinden. Alles is zo geregeld dat iedereen op een eerlijke manier mee kan doen.
Welke sporten er allemaal zijn
Er zijn veel verschillende sporten op de paralympische spelen. Sommige zijn hetzelfde als op de gewone spelen. Denk aan atletiek, zwemmen of tafeltennis. Andere sporten zijn speciaal ontwikkeld. Zoals goalball, een balsport voor mensen die niet kunnen zien. Of boccia, een sport die lijkt op jeu de boules en gespeeld wordt door mensen met een zware lichamelijke beperking.
Atletiek voor mensen met een beperking
Atletiek is een van de populairste sporten op de paralympische spelen. Er wordt gerend, gesprongen en geworpen. Sommige sporters rennen met een prothese. Anderen gebruiken een rolstoel. Ook hier geldt dat iedereen in een eigen groep zit. Zo zijn de wedstrijden eerlijk. Sporters worden ingedeeld op basis van hun beperking.
Zwemmen met aangepaste regels
Ook zwemmen is belangrijk op de paralympische spelen. Er zijn verschillende afstanden en stijlen. Zwemmers met een beperking krijgen hulpmiddelen als dat nodig is. Er wordt goed gelet op veiligheid en eerlijkheid. De start, de manier van keren en de eindtijd worden aangepast als dat nodig is. Elke zwemmer wordt vergeleken met mensen met een vergelijkbaar niveau.
Rolstoelbasketbal en rolstoeltennis
Rolstoelbasketbal lijkt veel op gewoon basketbal. Het veld en de regels zijn bijna hetzelfde. De spelers gebruiken een speciale sportrolstoel. Die is licht en wendbaar. Bij rolstoeltennis gebruiken sporters een rolstoel en mogen ze de bal twee keer laten stuiten. Deze sporten vragen veel kracht, snelheid en tactiek.
Sport voor mensen die niet kunnen zien
Er zijn sporten speciaal voor mensen die blind of slechtziend zijn. Bijvoorbeeld goalball. Bij deze sport dragen alle spelers een blinddoek. Ze gebruiken hun gehoor om de bal te volgen. De bal maakt geluid met een belletje erin. Ook zijn er begeleiders die helpen met de richting geven bij andere sporten zoals hardlopen of fietsen.
Hoe de sporters worden ingedeeld
Niet iedereen heeft dezelfde beperking. Daarom zijn er klassen. Elke sporter komt in een klasse die past bij wat hij of zij nog kan. Zo wordt het eerlijk. De indeling wordt gedaan door een speciale groep artsen en sportexperts. Zij kijken naar hoe iemand beweegt, ziet of hoort. Soms verandert de indeling als de beperking verandert.
De inzet van de sporters
De sporters op de paralympische spelen trainen net zo hard als andere topsporters. Ze doen vaak elke dag aan sport. Ze letten op hun voeding en gezondheid. Ook werken ze met coaches om steeds beter te worden. Hun prestaties laten zien dat doorzetten en oefenen veel kan opleveren. Veel van deze sporters zijn een voorbeeld voor anderen.
Wat je leert van de paralympische spelen
De paralympische spelen laten zien dat sport voor iedereen is. Je hoeft geen perfect lichaam te hebben om iets te bereiken. De sporters laten zien wat er allemaal mogelijk is met wilskracht en steun. Ze zorgen ook voor meer aandacht voor mensen met een beperking. En ze maken duidelijk dat iedereen recht heeft op bewegen en meedoen.
